Stille dromen die ik met niemand deel
verteren mijn ziel.
Het hartstochtelijk verlangen
naar jou
naar mij
en vooral naar wat we ooit waren
brandt littekens in het diepste van mijn zijn.
Het verwoest mijn wezen bij tijden
en brengt meer angst dan mijn ziel dragen kan.
Toch kan ik geen afscheid nemen
van de nostalgie
die de herinnering omringt
en
blijf ik bloed smaken tussen mijn vreugdetranen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten